پایبندی به قوانین مدنی در این سرزمین و آن سرزمین

نگاه اول

----------

شنبه شب، شب عید شیعیان، شب نیمه شعبان

کرج-خیابان گلشهر

در اینجا و اینجا خوندم که پس از برخورد آیینه دو ماشین در ساعات آخر شب، نوجوانی هفده ساله با عصبانیت از ماشین پیاده شده و با قمه گلوی جوانی را پاره میکند. این برای کم شدن ناراحتی او کافی نبود. بنابراین اینبار قلب جوان را مورد هدف قرار داد. و البته باز هم ناراحت بود چون از رساندن جوان در حال مرگ به بیمارستان یا حتی تماس با اورژانس گذشت و با دوستان سوار بر ماشین، به راهش ادامه داد.

فردا صبح نوجوان در روزنامه خواند: "روح الله داداشی"، برنده مسابقات قویترین مردان ایران، شب گذشته کشته شد.

اینجا ایران، اتفاقی بوقوع پیوست. همه با رگهای از گردن بیرون زده به دنبال مقصر میگردند تا قبل از چهلم به سزای عملش برسد. مقصر کیست؟ آموزش و پرورش ... پلیس ... اورژانس ... وزارت دارایی ... آمریکای جنایتکار ... فرار مغزها ...

نگاه دوم

----------

خیلی دورتر از سرزمین شیعیان-سرزمین کفار

هموطنی میگفت: "به نظر من رانندگی در سیدنی بسیار ساده تر از رانندگی در تهران است بعید می دونم با سابقه ترین راننده اینجا بتونه حتی یک خیابون در تهران رانندگی کنه، اینجا همه قانون را رعایت می کنند و اصلا لازم نیست که شما حواستون به رانندگی بقیه باشه فقط کافی است شما هم قوانین را رعایت کنید و همه حواستون به علائم رانندگی باشه، بر خلاف تهران، سیدنی به اندازه علائم کنار خیابونی، یک سری علائم زمینی هم داره پس به زمین هم توجه کنید، به این ترتیب اصلا لازم نیست سر چهار راه یا وقتی چراغ سبز شد یا سر فرعی ها سرعتتون را کم کنید و یا نگران این باشید که ماشینی جلوتون بپیچه .... شاید به این دلیله که اینجا همه با حداکثر سرعت مجاز رانندگی می کنند و اگه یه نفر قانونی را رعایت نکنه و منجر به تصادف بشه حتما تصادف شدیدی خواهد شد. ضمنا اینجا هیچکس عجله نداره و بسیار خونسرد رانندگی می کنند برای ما پیش آمده پشت چراغ قرمز بودیم و اولین ماشین، متوجه سبز شدن چراغ نشده است، باور کردنی نبود که هیچکس بوق نزد و همه همینطور ایستادند تا دوباره چراغ قرمز شد!!!" ^۱

---

^۱ نقل قول شده از وبلاگ «از تهران تا سیدنی ... http://inaustralia.blogsky.com/1387/09/»