دید خلاقانه، عکاسی

 عکس از خودم :دی

دو سال پیش بود که بالاخره با کمی تلاش و البته "چلاندن" جیب تا آخرین قطره های موجود، به یکی از آرزویهای همیشگیم، جامعه عمل بپوشنادم و اندر راه پر پیچ و خم و جذاب "عکاسی" پای همی بنهادم. در اولین قدم اونچیزی که بنظرم رسید و در من تغییراتی رو بوجود آورد تفاوت نحوه دیدن یک موضوع واحد بود. انتخاب یک کادر مناسب و جای دادن المانهایی که قرار هست قصه و روایتی رو توی عکس بازی کنند، باعث میشه یک منظره کاملاً طبیعی که ما هر روز با بی تفاوتی از کنارش رد میشیم، تبدیل به یک محصول عکاسی بسیار هنرمندانه بشه که ارزش ظاهری و باطنی فراوانی داره. ادامه اینگونه دیدن، بنظرم باعث ایجاد یک حس جدید و جالب میشه.

نکته بعدی دقت در دیدن دنیای اطراف هست. بسیاری از دوستان عکاسم، بعد از مدتی شکایت از نبود سوژه جدید برای کار میکردند. خودم هم تا حدودی دچار این مشکل بودم. اما کتاب "دید خلاقانه در عکاسی" (اسم اصلی: Learning to see creatively) نوشته "Bryan Peterson" خیلی از مشکلاتم رو حل کرد. در سراسر این کتاب به طور خیلی بامزه ای دائم این شعر سهراب می آمد و میرفت: «چشمها را باید شست، جور دیگر باید دید.»

سایتی هست به نام "عکاسی" دوسال هست که هر روز سر میزنم و دوستان زیادی پیدا کردم ... دوستانی که هر کدوم در یک موضوع متمرکز شده اند. ماکروگرافی، پرنده گرافی، پرتره، عکاسی خیابانی، کویر، عکاسی آسمان و زیبایی هایش در شب و ...

من سعی کردم با پرداختن به هنری که مورد علاقه ام بود، به انسان درونم احترام بگذارم. به نظر میرسه در این هیاهوی زندگی امروزی، فعالیت روزمره و تکراری جسم و روح رو به شدت خسته میکنه. اگر سری به سالن سینما، یا یک گالری نقاشی و یا هر جایی که توش یه کمی خلاقیت پیدا میشه، بزنیم، روحی تازه کرده ایم.

---

پ.ن. دوستان علاقمند سری به www.1x.com بزنند.