میزان حقیقت جویی در ما چقدر هست؟

یک سوالی که همیشه از کودکی در ذهن داشتم این بوده و هست که اگر روزی خودم یا نزدیکانم، کسانی که بسیار دوستشون دارم، یا کسانی که برایم منافعی دارند، مرتکب اشتباهی شوند، چقدر حاضر به پذیرفتن این اشتباه خواهم بود؟ عددی بین 0% تا 100% طیف مختلف جواب ها خواهد بود. اما اون چیزی که بسیار اهمیت پررنگتری دارد، میانگین این اعداد در جامعه ایست که زندگی میکنیم. فرض کنید برادرتان به حق یا ناحق (که باز این هم جای فرهنگ سازی داره) مرتکب خشونت فیزیکی بر علیه شخص دیگری شود، اگر پدرتان پول شخصی را نپردازد، اگر تیم ملی فوتبال کشورتان ناجوانمردانه جهت تسویه حساب های گذشته، با گل خوردن از  تیمی، نتیجه مساوی بگیرد (که تیم سوم از جدول مسابقات حذف شود)، عکس العمل شما چیست؟

برای تخریب جریانی که آن را دشمن خود میپندارید، چقدر حاضرید به دروغ، "بدی" رو به آن نسبت دهید. اگر در جریان دادرسی، صرفاً با یک "بله" یا "خیر" شما، پرونده به نفعتان خاتمه یابد، چقدر حاضرید چشمتان را روی حقیقت ببیندید، و زبانتان آنچه "خلاف واقع" هست، بگوید.

به صرف داشتن روابط و یا احساسات، میتوان "حقیقت" رو کتمان کرد؟

...

... این یک سوال سخت است ...

پ.ن. امروز مطلبی رو تصادفی مطالعه کردم در ارتباط با یک عقیده اقلیت، نویسنده انواع و اقسام دروغ ها، تهمت ها و نارواها رو نسبت داده بود به پیروان این عقیده ... (پیامبر پیش بینی کرده اند که چنین اشخاصی در چند سال دیگه می آیند و آنها را لعن و نفرین کرده اند؛ حدیث داریم !! ... ) که چی رو ثابت کنه؟ اگر روزی بخواهم در ارتباط با حتی خشن ترین انسانها که مرتکب جنایت شده اند، دزدی کرده اند و تجاوز، تحقیق و اظهارنظر کنم، نباید یادم نره که "حقیقت" خیلی مهمتر از عقیده و یا حقم به تنهاییست.

منبع عکس: http://vista.ir/include/articles/images/235cdf786d7911df44f3da4d304c8d7b.jpg