ارباب یا قانون؟ آنچه شما خواسته اید ...

در تاریکخانه اندیشه مان، کدام روش رو درست میدونیم؟ ارباب و رعیت / مدنیت

روش اول، روشی بوده و هست که قرنها توسط تمدنها و رسوم مختلف در همه جای دنیا انجام شده است. روشی که محور آن، "رئیس" هست. قانون، استثناء، سلیقه، انتخاب، تفکر و ... همه و همه در تشخیص شخص رئیس هست. اوست که مهتر همگان محسوب میشود و لازم هست که دیگران از او اطاعت محض داشته باشند.

روش دوم اما روشی است که انسانها تصمیم میگیرند که گروهی رئیس باشند. و در بالاترین حالت، این گروه باید "بهترین ها" در هر رشته باشند. آنچه که تصمیم گیرنده است، قانون هست که مورد انتخاب و تائید همه جامعه بوده و بدین ترتیب هر کسی به سمت "خوب" قانون گام برداره مورد تشویق و هر کسی به سمت "بد" قانون بره، تنبیه میشه. خوب این "هر کسی" هر کسی میتونه باشه، پیر یا جوان، ثروتمند یا تهی دست، زن یا مرد، نظامی و سیاسی یا فرهنگی و بازاری ...

این دو روش به شدت در سبک زندگی خانواده ها ملموس هست، و در نهایت جامعه رو تشکیل میده ... بدین ترتیب یک زنجیره از تفکر نهانخانه اندیشه ما، خانواده ما و جامعه ما وجود داره که انتخاب میکنه ارباب رعیتی زندگی کنیم یا قانونمند و مدنی.

---

عکس:بهمن ماه 1390 جزیره قشم –  از خودم